جدول علائم ریاضی به ترتیب تاریخ اختراع


                                                       
 در جدول زیر بسیاری از علائم متداول در ریاضیات به ترتیب تاریخ اختراع یا تاریخ استفاده، مرتب شده است.
علامت             نام تاریخ اولین استفاده اولین نویسنده‌ای که علامت را استفاده کرده‌است.
+

جمع و تفریق 1360 میلادی نیکلاس اُرِزمه
1489 (اولین ظهور این علائم در چاپ) ژوهان ویدمن
رادیکال (برای ریشهٔ دوم) 1525 (بدون سرکش روی رادیکال) کریستف رودولف
(…)
پرانتز (برای گروهبندی اولویت دار) 1544 (در یادداشتهای دستنویس) میشائل شتیفل
1556 نیکولو تارتالیا
=
تساوی 1557 رابرت ریکرده
×
ضرب 1618 ویلیام آوترد
±
جمع-تفریق 1628
تناسب
n
 
رادیکال (برای ریشهٔ nام) 1629 آلبر ژیرار
<
>
بزرگتر و کوچکتر 1631 توماس هریوت
x y
 
توان 1636 (استفاده از اعداد رومی به عنوان توان) جیمز هیوم
1637 (به شکل فعلی) رنه دکارت
√ ̅
رادیکال (برای ریشهٔ دوم) 1637 (با سرکش بالای رادیکال) رنه دکارت
%
درصد 1650 نامعلوم
÷
تقسیم 1659 یوهان رآن
بینهایت 1655 جان والیس


بزرگتر مساوی و کوچکتر مساوی 1670 (با خط افقی روی علامت نامساوی)
1734 (با دو تا خط افقی زیر علامت نامساوی) پیر بوگر
d
دیفرانسیل 1675 گتفرید ویلهلم لایبنیتز
انتگرال
:
دو نقطه (برای تقسیم) 1684 (اقتباس از استفادهٔ دو نقطه برای نمایش کسرها مربوط به سال1633)
·
نقطه (برای ضرب) 1698 میلادی
[خط مورب (اسلش) (برای تقسیم) 1718 (اقتباس از خط کسری اختراع شده توسط اعراب در قرن 12) توماس تووینگ
نامساوی نامعلوم لئونهارت اویلر
حاصل جمع 1755
تناسب 1768 ویلیام امرسون
دیفرانسیل جزئی 1770 مارکیز دو کوندورسه
x
پریم (برای مشتق) ژوزف لویی لاگرانژ
همانی ( برای روابط هم ارز ) 1801 (اولین ظهور در چاپ، استفاده شده در نوشته‌های شخصی گاوس قبل از این تاریخ) کارل فریدریش گاوس
[x]
 
جزء صحیح 1808
حاصل ضرب 1812
!
فاکتوریل 1808 کریستین کرامپ

شمول مجموعه (زیرمجموعه و فرامجموعه) 1817 جوزف گرگون
1890 ارنست شرودر
|…|
قدر مطلق 1841 کارل وایراشتراوس
دترمینان ماتریس

آرتور کایلی

‖…‖
نمایش ماتریس 1843
نابلا (برای دیفرانسیل برداری) 1746 (سابقاً به عنوان عملگری چند منظوره توسط همیلتون استفاده می‌شده‌است) ویلیام رووان همیلتون


اشتراک و اجتماع 1888 جوزپ په په آنو
عضویت 1894
سور وجودی 1897
نماد اِلف ( برای عدد اصلی (cardinal number)مجموعه‌های نامحدود ) 1893 گیورگ کانتور
{…}
کمانک (برای نمایش مجموعه) 1895
N دو خطی (برای مجموعهٔ اعداد طبیعی) جوزپ په په آنو
·
نقطه ( برای ضرب داخلی) 1902 جوسایا ویلارد گیبز؟
×
ضرب (برای ضرب خارجی)
یای منطقی (OR منطقی) 1906 برتراند راسل
(…)
نمایش ماتریس 1909 جرارد کووالسکی
[…]
 
1913 کاتبرت ادموند کولییس
انتگرال بسته 1917 آرنولد سامرفلد
Z دوخطی (برای مجموعه اعداد صحیح) 1930 ادموند لاندایو
دهه 1930 میلادی  نیکلاس بورباکی
Q دو خطی (برای مجموعه اعداد گویا)
سور عمومی 1935 جرارد گنزِن
مجموعهٔ تهی 1939 آندره ویِل / نیکلا بورباکی
C دو خطی (برای مجموعه اعداد مختلط) ناتان جاکوبسون
پیکان (فلش) (برای نمایش تابع) 1936 (برای تفکیک اشکال عناصر خاص) کویستین اُر
1940 (به شکل فعلی f: X → Y) ویلتورد هورویز
x
 
'جزء صحیح 1962 کِنِث ایی اورسون
انتهای اثبات نامعلوم پاول هالموس

منبع: سایت ویکی پدیا