جدول علائم ریاضی به ترتیب تاریخ اختراع
جدول علائم ریاضی به ترتیب تاریخ اختراع

در جدول زیر بسیاری از علائم متداول در ریاضیات به ترتیب تاریخ اختراع یا تاریخ استفاده، مرتب شده است.
منبع: سایت ویکی پدیا


در جدول زیر بسیاری از علائم متداول در ریاضیات به ترتیب تاریخ اختراع یا تاریخ استفاده، مرتب شده است.
علامت | نام | تاریخ اولین استفاده | اولین نویسندهای که علامت را استفاده کردهاست. |
---|---|---|---|
+
− |
جمع و تفریق | 1360 میلادی | نیکلاس اُرِزمه |
1489 (اولین ظهور این علائم در چاپ) | ژوهان ویدمن | ||
√
|
رادیکال (برای ریشهٔ دوم) | 1525 (بدون سرکش روی رادیکال) | کریستف رودولف |
(…)
|
پرانتز (برای گروهبندی اولویت دار) | 1544 (در یادداشتهای دستنویس) | میشائل شتیفل |
1556 | نیکولو تارتالیا | ||
=
|
تساوی | 1557 | رابرت ریکرده |
×
|
ضرب | 1618 | ویلیام آوترد |
±
|
جمع-تفریق | 1628 | |
∷
|
تناسب | ||
n√
|
رادیکال (برای ریشهٔ nام) | 1629 | آلبر ژیرار |
<
> |
بزرگتر و کوچکتر | 1631 | توماس هریوت |
x y
|
توان | 1636 (استفاده از اعداد رومی به عنوان توان) | جیمز هیوم |
1637 (به شکل فعلی) | رنه دکارت | ||
√ ̅
|
رادیکال (برای ریشهٔ دوم) | 1637 (با سرکش بالای رادیکال) | رنه دکارت |
%
|
درصد | 1650 | نامعلوم |
÷
|
تقسیم | 1659 | یوهان رآن |
∞
|
بینهایت | 1655 | جان والیس |
≤
≥ |
بزرگتر مساوی و کوچکتر مساوی | 1670 (با خط افقی روی علامت نامساوی) | |
1734 (با دو تا خط افقی زیر علامت نامساوی) | پیر بوگر | ||
d
|
دیفرانسیل | 1675 | گتفرید ویلهلم لایبنیتز |
∫
|
انتگرال | ||
:
|
دو نقطه (برای تقسیم) | 1684 (اقتباس از استفادهٔ دو نقطه برای نمایش کسرها مربوط به سال1633) | |
·
|
نقطه (برای ضرب) | 1698 میلادی | |
⁄
|
[خط مورب (اسلش) (برای تقسیم) | 1718 (اقتباس از خط کسری اختراع شده توسط اعراب در قرن 12) | توماس تووینگ |
≠
|
نامساوی | نامعلوم | لئونهارت اویلر |
∑
|
حاصل جمع | 1755 | |
∝
|
تناسب | 1768 | ویلیام امرسون |
∂
|
دیفرانسیل جزئی | 1770 | مارکیز دو کوندورسه |
x′
|
پریم (برای مشتق) | ژوزف لویی لاگرانژ | |
≡
|
همانی ( برای روابط هم ارز ) | 1801 (اولین ظهور در چاپ، استفاده شده در نوشتههای شخصی گاوس قبل از این تاریخ) | کارل فریدریش گاوس |
[x]
|
جزء صحیح | 1808 | |
∏
|
حاصل ضرب | 1812 | |
!
|
فاکتوریل | 1808 | کریستین کرامپ |
⊂
⊃ |
شمول مجموعه (زیرمجموعه و فرامجموعه) | 1817 | جوزف گرگون |
1890 | ارنست شرودر | ||
|…|
|
قدر مطلق | 1841 | کارل وایراشتراوس |
دترمینان ماتریس | |||
‖…‖
|
نمایش ماتریس | 1843 | |
∇
|
نابلا (برای دیفرانسیل برداری) | 1746 (سابقاً به عنوان عملگری چند منظوره توسط همیلتون استفاده میشدهاست) | ویلیام رووان همیلتون |
∩
∪ |
اشتراک و اجتماع | 1888 | جوزپ په په آنو |
∈
|
عضویت | 1894 | |
∃
|
سور وجودی | 1897 | |
ℵ
|
نماد اِلف ( برای عدد اصلی (cardinal number)مجموعههای نامحدود ) | 1893 | گیورگ کانتور |
{…}
|
کمانک (برای نمایش مجموعه) | 1895 | |
ℕ
|
N دو خطی (برای مجموعهٔ اعداد طبیعی) | جوزپ په په آنو | |
·
|
نقطه ( برای ضرب داخلی) | 1902 | جوسایا ویلارد گیبز؟ |
×
|
ضرب (برای ضرب خارجی) | ||
∨
|
یای منطقی (OR منطقی) | 1906 | برتراند راسل |
(…)
|
نمایش ماتریس | 1909 | جرارد کووالسکی |
[…]
|
1913 | کاتبرت ادموند کولییس | |
∮
|
انتگرال بسته | 1917 | آرنولد سامرفلد |
ℤ
|
Z دوخطی (برای مجموعه اعداد صحیح) | 1930 | ادموند لاندایو |
دهه 1930 میلادی | نیکلاس بورباکی | ||
ℚ
|
Q دو خطی (برای مجموعه اعداد گویا) | ||
∀
|
سور عمومی | 1935 | جرارد گنزِن |
∅
|
مجموعهٔ تهی | 1939 | آندره ویِل / نیکلا بورباکی |
ℂ
|
C دو خطی (برای مجموعه اعداد مختلط) | ناتان جاکوبسون | |
→
|
پیکان (فلش) (برای نمایش تابع) | 1936 (برای تفکیک اشکال عناصر خاص) | کویستین اُر |
1940 (به شکل فعلی f: X → Y) | ویلتورد هورویز | ||
⌊x⌋
|
'جزء صحیح | 1962 | کِنِث ایی اورسون |
∎
|
انتهای اثبات | نامعلوم | پاول هالموس |
منبع: سایت ویکی پدیا
+ نوشته شده در شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۲ ساعت 16:14 توسط صفری
|